جوان و دوستی افراطی

اگر دو جوان پاکدل و با صفا با هم طرح دوستی و محبت ریختند باید مآل اندیش باشد و عاقبت دوستی خود را در نظر داشته و در مورد منافع و مضرات آن نظراندازی کند و این نکته را هم غفلت نداشته باشد و پیوند دستی و محبت همیشه استوار باقی نمی ماند و گاهی پیش آمد حوادثی رشته رفاقت را قطع می ند و دوستی هر دو را تبدیل به دشمنی و ناراحتی می کند.
بناءاً رفقای هم دل و هم نوا نباید در ایام دوستی راه افراط و زیاده روی را در پیش گیرند و از آن پرهیز داشته باشد و بی حساب به یکدیگر اظهار اعتماد و اطمینان نکنند و الا روزی این علاقه ی افراطی دمار از روزگار او برخواهد آورد و ضربه هایی که از این طریق می بیند در حقیقت جبران ناپذیر است پس چه خوب در این مورد عاقلانه عمل نموده و آینده ی زندگی خود را در نظر بگیرند.
حضرت صادق علیه السلام در این باره می فرماید:
قال الصادق علیه السلام لبعض اصحابه: « لا تطلع صدیقک من سرک الا علی ما لو اطلع علیه عدوک لم یضرک فان الصدیق قد یکون عدواً یوماً»(20)
ترجمه: «امام صادق علیه السلام به بعضی از اصحاب خود فرمود: دوست خود را از اسرار زندگیت آگاه مکن، مگر آن سری که اگر بالفرض دشمن تو آن را بداند به تو زیان نمی رساند زیرا دوست کنونی شما ممکن است روزی دشمن تو گردد.
اگر دقت در این جمله دُرر بار حضرت صادق علیه السلام شود و آن را طوری وارد زندگی تجزیه و تحلیل کنیم و آن را در زندگی خود پیاده کنیم و سرمشق قرار دهیم هرگز از ناحیه دوست که در آینده دیر یا زود دشمن قرار می گیرد ضربه نخواهم خورد و در میان دوست و دشمن سرافراز و با اقتدار زندگی خواهم نمود.