متن مرتبط با «تهران» در سایت عاشورا -وحدت -ولایت نوشته شده است
گذری بر مدرسه علمیه شیخ عبدالحسین تهران
یادگاری از امیرکبیر خبرگزاری حوزه/ مدرسه علمیه شیخ عبدالحسین در خیابان پامنار تهران به وصیت مردی ساخته شده که همگان وی را در زمره یکی از مردان خدمتگزار ایران زمین در دو صده اخیر می‌شناسند. او در زمانه خویش مهر و وفا ندید و در حمام فین کاشان جان به جان آفرین تسلیم نمود. میرزا تقی خان امیرکبیر را می‌گویم که وصیت کرد از یک سوم مالش زیرنظر «شیخ عبدالحسین تهرانی» که به شیخ العراقین نیز معروف است، مدرسه ای بسازند، برای آموزش و البته پرورش جوانان این مرز و بوم؛ شاید از میان آنان، پاک سرشتانی چون امیرکبیر دیگربار پای به عرصه وجود گذارد. مدرسه علمیه شیخ عبدالحسین، نزدیک به 165 سال پیش در یکی از محله های قدیمی جنوب شهر تهران به نام پامنار قد علم کرد و امروزه نیز طلبه ها در آن درس دین می گیرند تا اشاعه دهنده اسلام عزیز باشند. در کنار مدرسه، مسجدی به همان نام قرار دارد ، البته نسبت به مدرسه در نتیجه تعمیر، اصالت اولیه خویش را از دست داده است. مدرسه 20 حجره دارد و حیاطی سرسبز و باصفا. از دیگر مشخصات اینکه در یک طبقه و به صورت چهار ایوانی ساخته شده و ایوان غربی آن به گنبد خانه مسجد راه پیدا می کند. آنچه پیش روی شماست، حاصل هم کلامی خبرنگار خبر گزاری حوزه با حجت الاسلا م والمسلمین سید باقر خس, ...ادامه مطلب
مروری بر حیات والای علامه شیخ عبدالحسین تهرانی
به مناسبت سالگرد درگذشت ایشان؛ زندگی عالم ربانی و فقیه بزرگوار عبدالحسین تهرانی را می‌توان نمونه‌ای از یک حیات طیبه دانست که در تراز مجاهدت اصیل و معنویت حقیقی، جایگاه والایی به دست می‌آورد. شبکه اجتهاد: آیت‌‌الله حاج شیخ عبدالحسین تهرانی «شیخ العراقین» (متوفی 1286ق) از فقیهان نامدار قرن 13ق است که به دقت نظر، اندیشه صائب و همت بلند شهره بود و زمان اقامتش در کربلا جمعی کثیر از مردم آنجا از وی تقلید می‌کردند. از جمله اساتید ایشان می‌توان به حسن بن جعفر کاشف الغطاء، مشکور بن محمد بن صقر حولاوی- عیسی بن حسین (معروف به زاهد) و محمدحسن بن باقر النجفی صاحب جواهر اشاره کرد. وی شاگرد برجسته آیت‌‌الله شیخ محمدحسن نجفی معروف به صاحب جواهر بود و از ایشان اجازه اجتهاد داشت. صاحب جواهر، به اجتهاد 4 تن از شاگردانش تصریح داشت که یکی از آنها شیخ عبدالحسین بود. سخن چنین شخصیت سترگی درباره شیخ العراقین، گواه رتبه بلند وی&, ...ادامه مطلب
فراخوان کنگره ملی «شیخ عبدالحسین تهرانی»
نخستین همایش ملی «شیخ عبدالحسین تهرانی» در چهار بخش آثار علمی، آثار ادبی، آثار هنری و آثار مجازی اعلام فراخوان کرد. به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی همایش ملی شیخ عبدالحسین تهرانی، دبیرخانه همایش ملی «شیخ عبدالحسین تهرانی» با هدف آشنایی بیشتر با ابعاد شخصیتی و سیره عالم واقف شیخ عبدالحسین تهرانی، معرفی آثار فاخر و ارزشمند این عالم، نمودار ساختن زوایای پنهان شخصیتی ایشان، لزوم آشنایی و ارتباط بیشتر نسل جوان با آستان‌های متبرکه و حیات فکری سیاسی علمای قدیم و در نهایت الگوگیری از سیره شخصیتی عالمای بزرگ شیعه در ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی فراخوان این همایش را اعلام کرد. علاقه‌مندان به شرکت در این همایش تا ۱۵ دی فرصت خواهند داشت تا آثار خود را از طریق سایت همایش به نشانی irconference.ir به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند. عالم واقف عبدالحسین تهرانی شیخ العراقین (درگذشته ۱۲۸۶ ق) از فقهای قرن سیزدهم، مورد اعتماد و وصی امیرکبیر، از مبارزین علیه بابیت و بهاییت و از پیشگامان بازسازی عتبات عالیات عراق بوده است که در آن دوران مکان مقبره مختار ثقفی نیز توسط ایشان کشف شد. وی از شاگردان برجسته صاحب جواهر بود. همچنین شیخ تهرانی معتقد به کارآمدی احکام و قوانین اسلامی در جامعه بود از این رو دعاوی شرعی که به دیوانخانه ارجاع , ...ادامه مطلب
عبدالحسین تهرانی (شیخ العراقیین)
عبدالحسین تهرانی (1222- 1286قمری) عنوان مقاله: شیخ العراقیین نویسنده: احمد رشیدی شادباد ولادت و تحصیلات در سال 1222 هجری قمری[1] در یکی از محلّات تهران[2] فرزندی متولد شد که او را عبدالحسین[3] نام نهادند. بعدها به شیخ العراقین[4]معروف شد. وی فرزند مرحوم علی تهرانی است.[5] درباره ی دوران کودکی و محل رشد و تربیت و تحصیلات ابتدایی، در منابع، مطلبی یافت نشد. ایشان تحصیلات عالیه اش را در نجف سپری کرد و در حدیث و رجال و فقه و اصول[6] و ادبیات صاحب نظر بود. در حفظ شعر عربی هم موفقیت های شایانی به دست آورده بود. اساتید و مشایخ پس از هجرت به نجف اشرف در حوزه ی نجف، در محضر عده ای از مشایخ ـ که از جمله ی آنان ـ حسن بن جعفر کاشف الغطاء ـ مشکور بن محمد بن صقر حولاوی (متوفای سنه ی 1273) و عیسی بن حسین، (معروف به زاهد) ـ و محمدحسن بن باقر النجفی صاحب جواهر بود ـ تلمذ کرد.[7] شاگردان عده زیادی از فضلا و علما، از محضر ایشان استفاده کرده اند. از جمله ی آنان شیخ نوح بن شیخ قاسم قرشی جعفری (متوفای سنه ی 1300 در سماوه) و شیخ محسن بن شیخ محمد حائری معروف به ابن الحب (متوفای سنه ی 1305) و ابو محاسن محمد بن عبدالوهّاب بن داوود همدانی (صاحب فصوص الیواقیت فی التواریخ) هستند.[8] از فرزندان و نزدیکان صاحب نام و تصاویر ایشان و دوستانش، در منابع چیزی نیامده است. شیخ, ...ادامه مطلب
